Emotios
Blijf op de hoogte en volg tinka
15 Februari 2013 | Brazilië, Belo Horizonte
Holland here we come !
Nog 7 weken en dan 2 april komen we in Nederland aan. We zullen daar blijven voor 2 maanden en dan 3 Juni reizen we door naar Thailand.
De afgelopen maanden zijn we bezig geweest ( en nog steeds) met vaccinaties , paspoorten , visas en het verkopen van onze spullen om in Thailand weer opnieuw te beginnen .
HEt doet me erg denken aan 8 jaar geleden, toen ik me aan het voorbereiden was om naar Brazilie te gaan.
Het is moeilijk om te delen in de emoties die in ons omgaan zo vlak voor het afscheid.
Vandaag is een bijzonder moeilijke dag. Vanochtend werden we gebeld dat vrienden van ons uit de wijk hun moeder en oma zijn verloren. Ze lag al een paar dagen op de IC en vanochtend is ze overleden , ze was 64 jaar oud.
We hebben veel met deze familie meegemaakt, hun kinderen zaten bij ons op de groep, Nivaldo knipt Eduardo's haren , Cristiane doet altijd mijn nagels , we hebben ze tot geloof mogen zien komen en ook zijn ze bij ons thuis getrouwd. Helaas is het nu ook dat we hun moeder moeten begraven .
Ondertussen ligt hier de bubbeltjes plastic op de tafel en ben ik alle spullen aan het inpakken die we hier gaan opslaan de aankomende jaren.
Het voelt zo dubbel , het besef dat we er niet meer zullen zijn voor deze mensen en alle andere in de wijk . Het is echt iets dat we uit handen moeten geven en daarop vertrouwen dat de andere medewerkers van huize rots dit gaan overnemen van ons. Maar het is en blijft onze ''baby'', dit werk , deze mensen , onze sloppenwijk.
Goed ik moet weer verder met inpakken, elke dag een doos . Het meeste van onze spullen zijn verkocht maar vooral de dingen met emotionele waarde zullen we bewaren!
Nog 7 weken en dan 2 april komen we in Nederland aan. We zullen daar blijven voor 2 maanden en dan 3 Juni reizen we door naar Thailand.
De afgelopen maanden zijn we bezig geweest ( en nog steeds) met vaccinaties , paspoorten , visas en het verkopen van onze spullen om in Thailand weer opnieuw te beginnen .
HEt doet me erg denken aan 8 jaar geleden, toen ik me aan het voorbereiden was om naar Brazilie te gaan.
Het is moeilijk om te delen in de emoties die in ons omgaan zo vlak voor het afscheid.
Vandaag is een bijzonder moeilijke dag. Vanochtend werden we gebeld dat vrienden van ons uit de wijk hun moeder en oma zijn verloren. Ze lag al een paar dagen op de IC en vanochtend is ze overleden , ze was 64 jaar oud.
We hebben veel met deze familie meegemaakt, hun kinderen zaten bij ons op de groep, Nivaldo knipt Eduardo's haren , Cristiane doet altijd mijn nagels , we hebben ze tot geloof mogen zien komen en ook zijn ze bij ons thuis getrouwd. Helaas is het nu ook dat we hun moeder moeten begraven .
Ondertussen ligt hier de bubbeltjes plastic op de tafel en ben ik alle spullen aan het inpakken die we hier gaan opslaan de aankomende jaren.
Het voelt zo dubbel , het besef dat we er niet meer zullen zijn voor deze mensen en alle andere in de wijk . Het is echt iets dat we uit handen moeten geven en daarop vertrouwen dat de andere medewerkers van huize rots dit gaan overnemen van ons. Maar het is en blijft onze ''baby'', dit werk , deze mensen , onze sloppenwijk.
Goed ik moet weer verder met inpakken, elke dag een doos . Het meeste van onze spullen zijn verkocht maar vooral de dingen met emotionele waarde zullen we bewaren!
-
15 Februari 2013 - 18:30
Ilse:
Hey lieve Tinka & Edu!
goed om even te horen!
Sterkte met alles!
dikke hug -
15 Februari 2013 - 23:28
Nathalie:
Hey Tinka,
Succes met alles! Zal heel raar zijn.. Ik mis "Huize Rots" en de sloppenwijken en jullie ook nog steeds, het blijft in je hart.
Jammer dat we elkaar w.s niet meer zien voordat jullie gaan maar hopelijk zien we elkaar een keer als jullie hier of in nederland op verlof komen en wij in dezelfde tijd :-)
Succes en sterkte met alles
liefs -
17 Februari 2013 - 12:11
Adri De Groot:
Heftig hoor,
Hoop dat jullie in Thailand ook weer een goede en vruchtbare tijd mogen hebben.
Ook daar is veel te doen. En inderdaad hopen en bidden dat jullie werk in Bele Horizonte door anderen wordt overgenomen en de mensen ook hen vertrouwen.
Paulus moest ook doorreizen en zijn medewerkers achterlaten maar hij bleef hen wel schrijven en kwam ook menig keertje terug.
Gods nabijheid, kracht en wijsheid.
.
Andre en Adri de Groot
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
