The amazing race deel 3
Door: tinka
Blijf op de hoogte en volg tinka
08 Januari 2011 | Nederland, Amsterdam
woensdag zouden we dus vertrekken naar L.A
om 5.00 waren we al op het vliegtuig maar helaas alle vluchten bommetje vol , en om 9.00 zijn we dus maar weer terug gegaan naar het huis waar we verbleven. De volgende dag waren we dus maar om 4.00 naar het vliegveld gegaan. Met dikke wallen , huilende kinderen en met ons laatste beetje hoop in onze genen zaten we daar weer te wachten voor de Gate . Iedereen ging weer voor ons en toen ik bijna in huilen uitbarste werden onze namen geroepen en moesten we rennen maaaaaaaarrrrrrrrrr ......... we hadden een plekje in het vliegtuig naar L.A .
Toen probleem nummer 2 ,we zaten allemaal apart en ook dus noemi moest alleen zitten. Nou ik had het helemaal gehad dus ik vroeg eerst vriendelijk of iemand kon ruilen zodat ik naar noemi kon zitten , toen niemand dat deed heb ik in het gangpad alle spullen op de grind gezet en ben ik blijven staan. Toen er een boze stewardes vroeg waarom ik het hele vliegtuig ophield werd ze nog bozer en zag mijn probleem (noemi alleen laten zitten ) niet in ..... en het hele vliegtuig keek toe ... GRRRRR FRUSTREREND !!!
Nou eindelijk met veel moeite stond er een meisje op om van plek te ruilen.
We kwamen moe aan in LA en we dachten dat het 11.00 was maar de klok ging terug dus het was nog maar 9.00 in de ochtend en de volgende vlucht naar Hawaii ging pas om 17.30 .
noemi liep alleen maar huilend achter ons aa , wilde naar huis en kon geen vliegtuig meer zien.
We hebben dus een hotelkamer geboekt voor de dag !
HEERLIJKMARIE!!! Wat een goede beslissing was dat , lekker in bad , take-out food gehaald, geslapen, op de bedden gesprongen en tv gekeken.
Beste keuze van deze hele reis.
Afijn , om 5.30 konden we gelukkig mee naar hawaii en na een vlucht van 6 uur landde we eindelijk ....en ik heb zo moeten huilen , jeetje wat een reis , wat een spanning wat een verantwoordelijkheid met 2 kleine kinderen stand-by vliegen.NOOIT MEER !
we gaan proberen of we terug gewone tickets kunnen kopen , het zal wat duurder zijn , maar om er weer anderhalve week over te doen hebben we geen zin in en geen fut voor.
Nu zijn we er dan eindelijk en noemi is helemaal blij , de kamer is oke ! we hebben we een keukenblokje in de kamer en het balkon is afgesloten en doet zich voor als inimini zitkamer/studeerkamertje/hokje enz....
het is knus !!!
vandaag s het zaterdag en we komen er achter dat zonder auto we alleen een uitzicht hebben maar verder nergens kunnen komen. We hopen een auto te kopen van een student die nu net weg is en als wij weg gaan dan verkopen we onze auto ook weer door, zo verliezen we er niet veel aan , en kunnen we tenminste boodschappen doen en een dagje weg ofzo.
we zijn erg moe , en we raken nog steeds de weg kwijt hier op het school terrein. Ik heb net alle koffers uitgepakt, maar we voelen on snog niet echt thuis.
Eduardo is helemaal de kluts kwijt met zijn engels , snapt er de ballen van en dus ben ik druk met alles navragen en uitzoeken hahaha.
goed , we hebben veel gebed nodig. Ook financieel is het nog niet helemaal rond en maandag moeten we al een groot deel betalen voor de cursus en onze verblijfskosten.
Goed we gaan kijken of (de enigste bus die er is om 15.00) we naar een supermarkt ofzo kunnen om wat boodschappen te doen .
liefs tinka
om 5.00 waren we al op het vliegtuig maar helaas alle vluchten bommetje vol , en om 9.00 zijn we dus maar weer terug gegaan naar het huis waar we verbleven. De volgende dag waren we dus maar om 4.00 naar het vliegveld gegaan. Met dikke wallen , huilende kinderen en met ons laatste beetje hoop in onze genen zaten we daar weer te wachten voor de Gate . Iedereen ging weer voor ons en toen ik bijna in huilen uitbarste werden onze namen geroepen en moesten we rennen maaaaaaaarrrrrrrrrr ......... we hadden een plekje in het vliegtuig naar L.A .
Toen probleem nummer 2 ,we zaten allemaal apart en ook dus noemi moest alleen zitten. Nou ik had het helemaal gehad dus ik vroeg eerst vriendelijk of iemand kon ruilen zodat ik naar noemi kon zitten , toen niemand dat deed heb ik in het gangpad alle spullen op de grind gezet en ben ik blijven staan. Toen er een boze stewardes vroeg waarom ik het hele vliegtuig ophield werd ze nog bozer en zag mijn probleem (noemi alleen laten zitten ) niet in ..... en het hele vliegtuig keek toe ... GRRRRR FRUSTREREND !!!
Nou eindelijk met veel moeite stond er een meisje op om van plek te ruilen.
We kwamen moe aan in LA en we dachten dat het 11.00 was maar de klok ging terug dus het was nog maar 9.00 in de ochtend en de volgende vlucht naar Hawaii ging pas om 17.30 .
noemi liep alleen maar huilend achter ons aa , wilde naar huis en kon geen vliegtuig meer zien.
We hebben dus een hotelkamer geboekt voor de dag !
HEERLIJKMARIE!!! Wat een goede beslissing was dat , lekker in bad , take-out food gehaald, geslapen, op de bedden gesprongen en tv gekeken.
Beste keuze van deze hele reis.
Afijn , om 5.30 konden we gelukkig mee naar hawaii en na een vlucht van 6 uur landde we eindelijk ....en ik heb zo moeten huilen , jeetje wat een reis , wat een spanning wat een verantwoordelijkheid met 2 kleine kinderen stand-by vliegen.NOOIT MEER !
we gaan proberen of we terug gewone tickets kunnen kopen , het zal wat duurder zijn , maar om er weer anderhalve week over te doen hebben we geen zin in en geen fut voor.
Nu zijn we er dan eindelijk en noemi is helemaal blij , de kamer is oke ! we hebben we een keukenblokje in de kamer en het balkon is afgesloten en doet zich voor als inimini zitkamer/studeerkamertje/hokje enz....
het is knus !!!
vandaag s het zaterdag en we komen er achter dat zonder auto we alleen een uitzicht hebben maar verder nergens kunnen komen. We hopen een auto te kopen van een student die nu net weg is en als wij weg gaan dan verkopen we onze auto ook weer door, zo verliezen we er niet veel aan , en kunnen we tenminste boodschappen doen en een dagje weg ofzo.
we zijn erg moe , en we raken nog steeds de weg kwijt hier op het school terrein. Ik heb net alle koffers uitgepakt, maar we voelen on snog niet echt thuis.
Eduardo is helemaal de kluts kwijt met zijn engels , snapt er de ballen van en dus ben ik druk met alles navragen en uitzoeken hahaha.
goed , we hebben veel gebed nodig. Ook financieel is het nog niet helemaal rond en maandag moeten we al een groot deel betalen voor de cursus en onze verblijfskosten.
Goed we gaan kijken of (de enigste bus die er is om 15.00) we naar een supermarkt ofzo kunnen om wat boodschappen te doen .
liefs tinka
-
09 Januari 2011 - 07:37
Ellen:
Lieve Tinka,
Meid, wat een gedoe. Wat goed dat je in dat gangpad bent gaan staan, heb je het opgenomen op video??hi,hi
Natuurlijk laat je Naomi niet alleen zitten, wat een belachelijk idee zeg!!
Sterkte met acclamatiseren en een goede tijd daar!!!
liefs Ellen, Pieter en de meiden -
09 Januari 2011 - 14:15
Liza:
ach lieverds....
wat een gedoe!
wat heeeeerlijk dat jullie r nu in ieder geval ZIJN.
nu nog lekker je plekkie krijgen.
aan jullie persoontjes zal t niet liggen!
love you,big hug -
09 Januari 2011 - 16:06
Marion:
Wat een toestanden!!! O, vreselijk, ik kan me voorstellen dat je moet huilen hiervan!
Je schrijft trouwens wel ontzettend grappig, dus moet ik terwijl ik OOOOO roep,van verbazing en medelijde ook lachen. Maar wat fijn dat jullie er zijn. Ik hoop dat het snel beter gaat en jullie heerlijk kunnen genieten van de tijd in Hawai.
Liefs Marion -
09 Januari 2011 - 21:34
Petra En Jw:
Hey lieverds,
we bidden dat jullie snel lekker mogen voelen in het nieuwe (knusse) huisje! Dat Eduardo ook zich snel lekker uit de voeten kan met de taal en er veel rust mag terugkeren in jullie gezinnetje!
Succes lieverd! We zijn erg trots op jullie :)
Kus JW en Petra -
09 Januari 2011 - 23:42
Ilse:
ow skatjes! wat een gedoe! succes met je thuis vinden! dikke hug
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
