Nieuws uit Port au Prince
Door: tinka
Blijf op de hoogte en volg tinka
04 Februari 2010 | Brazilië, Belo Horizonte
Ondertussen is het al een week geleden dat eduardo met het team naar Haïti vertrokken is. Ze zijn 2 dagen in St. Marc gebleven en toen zaterdagochtend vroeg naar Port au Prince gegaan.
In Port au Prince was er eigenlijk alleen maar één echtpaar als fulltime medewerker van YWAM, en die kregen net één dag voor de aardbeving hun eerste kindje… Moeder en kind maken het goed, en de vader, Peterson, is vanaf die dag non stop bezig om te proberen zijn volk zo goed mogelijk te helpen.
Hij kreeg vanaf de tweede dag hulp van YWAM teams uit de Dominicaanse Republiek en uit Tyler, Texas, waar er een speciale YWAM ministry is, “Mercy Works” die meteen 36 dokters en verpleegsters stuurden. Peterson bracht ze onder in een weeshuis waar vrienden werkten, en organiseerde dat ze een politiebureau, midden in het centrum van de stad, recht tegenover het ingestorte paleis, mochten gebruiken om er een kliniek van te maken. De chirurgen hebben ieder 12 operaties per dag verricht, geen kleine prestatie, met elkaar behandelden ze 500 patiënten per dag. Maar na twee weken, moesten de chirurgen terug naar huis en was vrijdag de laatste dag dat de politiepost/kliniek nog een chirurg had. Peterson bad hard en de volgende morgen vroeg stond Johan en eduardo met het team op de stoep, 10 personen inclusief verpleegsters en chirurg! Wat een feest! Er was alleen geen plaats meer voor hen om ook in het weeshuis te slapen, daar waren ondertussen hele series kinderen heen verhuisd, die geopereerd waren, maar waar in de kliniek geen plek voor was geweest om ze na de operaties te laten blijven. Wat nu? Er werd al snel een oplossing gevonden. Het politiebureau had een groot open dak en Johan had een plastic zeil. Dat werd op het dak uitgespreid en voila: een tienpersoonsbed! Zo hebben ze de afgelopen nachten naast elkaar onder de sterrenhemel geslapen, met als uitzicht aan de ene kant: het kamp met lakens en doeken gemaakt, van duizenden haitianen die alles kwijtgeraakt zijn, en aan de andere kant het halfingestorte paleis.
Wlt u bidden voor de gezondheid van het team, 7 van de 10 kregen krampen, diarree, moesten spugen… bid dat ze zich snel beter zullen voelen.
Het is al twee keer gebeurd dat ons team als ze net lekker op hun zeiltje naar de maan lagen te kijken, honderden stemmen hoorden zingen. Engelen in de nacht? Nee, een groep van ruim 300 Haitiaanse christenen die al zingend om het ingestorte paleis lopen en dan voor de politiepost tot stilstand komen.
“Wat zingen ze? wilde ons verbaasde team weten.
“Ze loven God dat ze nog leven, ze bidden God voor de zieken, en voor troost voor hen die familie verloren hebben, ze zingen dat egoïsme en corruptie geen toekomst hebben en ze danken God en alle hulpverleners voor de hulp die ze ontvangen. Maar bovenal zingen ze over hoop…” vertaalde een Haitiaanse medewerker. Wow!
Ja, dat is wat onze machtige God kan doen in zo’n vreselijke situatie: Hij belooft altijd bij ons te zijn en geeft ons hoop! Deze Haitiaanse broers en zussen getuigden ervan!
Eduardo is een van de mensen die ziek was geworden. Ze zijn nu voor 2 dagen terug in St Marc om weer even bij te komen , en vrijdag gaan ze weer terug naar P. au Prince.
-
04 Februari 2010 - 14:47
Oma Rie:
Lieve Tinka,
wat zal het enorm spannend voor je zijn, zeker nu je het zo druk hebt en dan nog wel zwajnger. Hoop dat alles goed gaat, ik as in tranen toen ik het hoorde van die biddende en zingende Haitianen, een voorbeeld voor de wereld!! Dag lieve Tinki,
Gods zegen, oma Rie. -
04 Februari 2010 - 14:47
Oma Rie:
Lieve Tinka,
wat zal het enorm spannend voor je zijn, zeker nu je het zo druk hebt en dan nog wel zwajnger. Hoop dat alles goed gaat, ik as in tranen toen ik het hoorde van die biddende en zingende Haitianen, een voorbeeld voor de wereld!! Dag lieve Tinki,
Gods zegen, oma Rie. -
04 Februari 2010 - 14:47
Oma Rie:
Lieve Tinka,
wat zal het enorm spannend voor je zijn, zeker nu je het zo druk hebt en dan nog wel zwajnger. Hoop dat alles goed gaat, ik as in tranen toen ik het hoorde van die biddende en zingende Haitianen, een voorbeeld voor de wereld!! Dag lieve Tinki,
Gods zegen, oma Rie. -
04 Februari 2010 - 15:03
Martine:
lieve tinka,
wat en verhaal weer zeg... kippevel...
we bidden voor herstel en kracht voor het team, God is zo groot en doet wonderlijke dingen.
pas goed op jezelf lieve tinka, want voor jou zal het zeker ook niet eenvoudig zijn daar "alleen" zonder eduardo....
dikke kus vanuit aalsmeer.... -
04 Februari 2010 - 15:35
Martin:
Zeer bijzonder dat verhaal over die zingende christenen. Dat geeft hoop aan dit land.
Natuurlijk is het voor Eduardo heel wat om te doen, maar voor jou ook. Chapeau !
Ik stuur Ednilson en Nathalie over ruim een week weer terug om je te helpen....... bye -
07 Februari 2010 - 00:22
Sandra Lako:
Hallo!
Ik ben erg benieuwd naar de verhalen. Ik kom uit nederland en ben afgelopen woensdag naar de VS gegaan. Ik vertrek maandag met een team van Mercy Works naar Port au Prince. Ik ben basisarts en ben heel benieuwd wat mij allemaal staat te wachten daar. Als je wilt kan je mailen naar sandralako@gmail.com
Waar komt deze team vandaan? en hoelang blijven ze in PAP?
groetjes,
Sandra
www.sandralako.blogspot.com -
10 Februari 2010 - 10:20
Lidy Rinkema:
Wat geweldig Tink, dank voor je nieuws, waarmee we op de hoogte blijven en cocreter kunnen bidden.Ook voor jou en Noemi. Soms print ik het nieuws ook voor Corry, zoals nu. Liefs en zegen!! -
13 Februari 2010 - 18:46
:
He Tinka!
Wat een verhalen zeg!
Ik bid voor jullie, voor je man en jou. En natuurlijk ook voor de medewerkers die mee zijn naar Haiti. Wat een ellende allemaal, (maar gelukkig is ook God daarbij aanwezig).
Liefs Eva Hazelaar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
