het is weer zover - Reisverslag uit Belo Horizonte, Brazilië van tinka langeveld dos santos - WaarBenJij.nu het is weer zover - Reisverslag uit Belo Horizonte, Brazilië van tinka langeveld dos santos - WaarBenJij.nu

het is weer zover

Door: tinka

Blijf op de hoogte en volg tinka

03 Juli 2009 | Brazilië, Belo Horizonte

Het is vrijdagavond en ik hoor de kinderen van de judo op het achterterras gillen en spelen en allemaal oosterse ( judo) klanken uitbrullen. We hebben een goede groep kids die graag elke vrijdag weer komen. Het haalt ze echt even uit hun realiteit en dat is deze week weer een verdrietige realiteit.
Gisterenavond is er weer een inval gedaan van een van de bendes beneden bij een van de bende bij ons hier in de buurt. er was een belangrijke voetbalwedstrijd en alle jongens zaten samen bij de bendeleider in huis te kijken toen de andere bende al schietend het huis binnen drongen.
Dit is iets wat vaak gebeurt maar nu was het bij de jongens waar wij erg bekend mee zijn, de jongens die bij ons zijn komen ontbijten en waar we vaak op bezoek gaan.
1 meisje is in haar arm geraakt en Michael (16) is in zijn buik en in zijn gezicht geschoten. De kogel ging er via de ene wang in en de andere kant via de kaak uit.
eduardo en ik waren erg geschokt dat het Michael was, we hebben met hem een speciale band. Hij komt vaak alleen even bij ons op bezoek en zit dan lekker op de bank te kletsen.
Eduardo is naar het ziekenhuis geweest waar hij op de IC ligt. Hij was bij en waarschijnlijk overleefd hij het wel.
ook is eduardo samen met ednilson naar het huis geweest waar het is gebeurt, het hele huis zit onder het bloed en de jongens van de bende zitten er met stoere verhalen te vertellen hoe het is gegaan. Ze zweren dat als Michael uit het zieknhuis komt dat ze zich gaan wreken. Wij kunnen alleen maar bidden dat dat niet zal gebeuren. Zelfs de moeder van michael vertelde dat ze liever heeft dat haar zoon sterft dan dat ie levend het zieknhuis uit komt en dan zelf gaat moorden. Dit is een moeder die weet hoe het voelt als haar zoon wat wordt aangedaan en wenst dit zelfs niet de moeders van haar zoons vijanden aan. Ik en eduardo snappen dit heel goed. We hopen ook echt dat michael beter wordt maar kiest voor een ander leven , een nieuw leven.Michael is geen lieverdje maar wij zien zoveel cappaciteit in deze jongen , hij kan zoveel meer, we houden echt van hem.
We vroegen aan de jongens van de judo groep hoe dit gebeuren invloed heeft op hun leven en 1 jongetje van 7 zei: Wat heb ik met het leven van een ander te maken, ik probeer alleen mezelf te redden."Harde en koude woorden van een kind, maar het is de waarheid waar ze dagelijks in leven.
Nu is al hun aandacht op de judo, ze spelen en hebben plezier..... even weer kind, even niet geen problemen, even gewoon plezier hebben.
wilt u alsjeblieft aan michael denken maar ook aan deze kinderen die hier tussen leven , en waar het een normale zaak lijkt te zijn dat er mensen worden neergeschoten.

  • 04 Juli 2009 - 05:09

    Tante Ien:

    Ha lieve Tink en Du,
    Wat een schok weer, dat zal nooit wennen. We bidden dat jullie het weer terug kunnen geven aan de Here God en door kunnen gaan,moedig blijven! Troost vinden. En ook plezier met de kinderen beleven. Liefs en geniet van en met elkaar en knuffel voor Noemi! Wat een schat!

  • 04 Juli 2009 - 12:12

    Lisanne:

    Wow wat een verhaal! Zo jong en dan zulke woorden.. Ik was in 2007 een paar dagen bij jullie in pedreira en moet er de laatste tijd weer vaak aan denken. Ik zal voor jullie en de wijk bidden.

  • 08 Juli 2009 - 09:54

    Oma:

    Lieve Tinka,
    Wat een vreselijk verhaal. Het staat hier
    zo ver van ons af. Wij zijn ook niets gewend.
    Wat een leuke foto,s van de kleine meid. Sterkte en hartelijke groeten aan jullie drieen.
    Dikke kus van oma, doei!!

  • 08 Juli 2009 - 13:33

    Mama:

    Lieve kinders,
    Wat een vreselijk verhaal.Ik spreek over Jezus!Ik bid Met Hem om alles over jullie te bidden over te werken met alle kinderen en zien ze wie is Jezus voor allemaal.Weet dat mama veel zal bidden....liefs mama

  • 09 Juli 2009 - 14:18

    Wan:

    Schatjes, wat afschuwelijk! Ik weet niet wat ik moet schrijven...bizar!
    Hou je ogen maar op Jezus gericht!

  • 09 Juli 2009 - 14:35

    Tim:

    Jemig wat een verhaal echt vreselijk. Ik ga heel erg hard bidden dat het niet zal gebeuren. Dat is bijna onmogelijk maar ik doe het toch. Veel sterkte nog. Oh ja die mail van jou schooltijd; heel erg bedankt. Doe hè

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

tinka

Na 8 jaar in Brazilie te hebben gewoond en gewerkt zijn we afgelopen Juni 2013 verhuisd naar Thailand . Hier zullen we eerst een taal en cultuur studie gaan doen , waarna we gaan kijken waar we ons steentje kunnen bij brengen in de Thaise maatschappij. We werken bij een christelijke organisatie Jeugd Met een Opdracht. Veel lees plezier bij onze avonturen!

Actief sinds 27 Jan. 2009
Verslag gelezen: 111
Totaal aantal bezoekers 116375

Voorgaande reizen:

20 Juni 2017 - 20 December 2017

Zuid Afrika

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

03 Mei 2014 - 30 November -0001

Phuket

Landen bezocht: