Eerste indrukken
Blijf op de hoogte en volg tinka
20 Juni 2017 | Zuid-Afrika, Worcester
Afgelopen donderdag avond lieten wij als gezin Phuket Thailand achter ons . Alles wat we hebben verzameld in een paar koffers en de rest verkocht of weggegeven . Nieuw land , nieuwe mensen , nieuw huis nieuw alles eigenlijk . Gevoelens van verdriet , spannend en onzekerheid gaan dan toch door je heen , en vooral het afscheid van de meiden op school was erg moeilijk .
Na een reis van 25 uur landen we dan toch in Zuid Afrika en begint ons nieuwe avontuur . We worden opgehaald en alles past net aan in de koffer. Terwijl we door Kaapstad rijden zie je de hutjes , soort sloppenwijken en na 4 jaar aziaten om je heen zien we nu bijna alleen maar donkere mensen en dan opeens het besef , ik ben echt in Afrika.
Op de basis van Jeugd met een Opdracht aangekomen krijgen we onze kamer te zien. Het is iets groter dan verwacht en de meiden zijn helemaal blij met hun stapelbed in de ''woonkamer/eetkamer. Voor Edu en mij staat er achter een dun muurtje een knus twee persoonsbed . We hebben een eettafel en 2 kasten en een bureau voor ons school werk . De uitdaging is om al onze bezittingen op een creatieve manier op te bergen in de ruimte die we hebben. Ik stort me als eerste op de bedden van de meiden , hun eigen dekbed , pyama en knuffels geeft al gauw een 'thuis''gevoel . Dan begint het avontuur van douchen . We hebben een heren badkamer op de gang en een dames badkamer. Het geeft een camping gevoel alleen is het hier nu 5 graden sávonds en is het wat krap met z'n drieen achter een douchegordijntje dat niet al teveel frisheid uitstraalt . Maar ook dat hebben we overleefd en al gauw hebben we badjassen kunnen aanschaffen zodat we in de kamer kunnen omkleden ipv achter het kleffe gordijntje.
Leven in een community is voor de meiden een feest . er wonen en werken hier zo'n 120 mensen en dus genoeg vriendjes en vriendinnetjes. Je eet ontbijt. lunch en avondeten in groepsverband en is er dus veel te zien en te horen in zo een eetzaal. Overdag spelen de meiden in de speeltuin , of klimmen in bomen , spelen tikkertje en ik zie of hoor ze niet behalve als het koud wordt of als ze honger hebben. Ze hebben de tijd van hun leven. Maandag hopen we dat ze kunnen beginnen op hun nieuwe school ook hier op de basis . Het is een kleine school van 42 kinderen en de meeste van deze kinderen wonen hier ook .
Er zijn veel Brazilianen op de basis die hier engels komen studeren . Eduardo is helemaal gelukkig en voelt zich al helemaal thuis .
Ik ben helemaal blij met het Afrikaans hier , ik kan, in tegenstelling tot Thailand , de borden lezen , de aanbiedingen in de supermarkt en ik wordt zelfs begroet met een soort van Goede Morgen , en ze zeggen Mevrouw tegen me. De meiden gaan ook Afrikaans leren op school , en ik hoop dat dat hun ook weer helpt met hun Nederlands.
Vrijdag begint onze school , en we zien ernaar uit .
We houden jullie op de hoogte !
Na een reis van 25 uur landen we dan toch in Zuid Afrika en begint ons nieuwe avontuur . We worden opgehaald en alles past net aan in de koffer. Terwijl we door Kaapstad rijden zie je de hutjes , soort sloppenwijken en na 4 jaar aziaten om je heen zien we nu bijna alleen maar donkere mensen en dan opeens het besef , ik ben echt in Afrika.
Op de basis van Jeugd met een Opdracht aangekomen krijgen we onze kamer te zien. Het is iets groter dan verwacht en de meiden zijn helemaal blij met hun stapelbed in de ''woonkamer/eetkamer. Voor Edu en mij staat er achter een dun muurtje een knus twee persoonsbed . We hebben een eettafel en 2 kasten en een bureau voor ons school werk . De uitdaging is om al onze bezittingen op een creatieve manier op te bergen in de ruimte die we hebben. Ik stort me als eerste op de bedden van de meiden , hun eigen dekbed , pyama en knuffels geeft al gauw een 'thuis''gevoel . Dan begint het avontuur van douchen . We hebben een heren badkamer op de gang en een dames badkamer. Het geeft een camping gevoel alleen is het hier nu 5 graden sávonds en is het wat krap met z'n drieen achter een douchegordijntje dat niet al teveel frisheid uitstraalt . Maar ook dat hebben we overleefd en al gauw hebben we badjassen kunnen aanschaffen zodat we in de kamer kunnen omkleden ipv achter het kleffe gordijntje.
Leven in een community is voor de meiden een feest . er wonen en werken hier zo'n 120 mensen en dus genoeg vriendjes en vriendinnetjes. Je eet ontbijt. lunch en avondeten in groepsverband en is er dus veel te zien en te horen in zo een eetzaal. Overdag spelen de meiden in de speeltuin , of klimmen in bomen , spelen tikkertje en ik zie of hoor ze niet behalve als het koud wordt of als ze honger hebben. Ze hebben de tijd van hun leven. Maandag hopen we dat ze kunnen beginnen op hun nieuwe school ook hier op de basis . Het is een kleine school van 42 kinderen en de meeste van deze kinderen wonen hier ook .
Er zijn veel Brazilianen op de basis die hier engels komen studeren . Eduardo is helemaal gelukkig en voelt zich al helemaal thuis .
Ik ben helemaal blij met het Afrikaans hier , ik kan, in tegenstelling tot Thailand , de borden lezen , de aanbiedingen in de supermarkt en ik wordt zelfs begroet met een soort van Goede Morgen , en ze zeggen Mevrouw tegen me. De meiden gaan ook Afrikaans leren op school , en ik hoop dat dat hun ook weer helpt met hun Nederlands.
Vrijdag begint onze school , en we zien ernaar uit .
We houden jullie op de hoogte !
-
20 Juni 2017 - 15:05
A3 De Groot:
Wel wel, wat een opgewekt bericht.
pfff met al die mensen om je heen , voor mij helemaal niks.
maar wat leuk dat de kids het al zo leuk hebben, dat scheelt ook voor jullie zelf om te acclimatiseren.
toch alle sterkte en zet hem op!!!
groetjes uit Holland -
20 Juni 2017 - 15:58
Anja :
Ik sluit me van voor tot achter aan bij A3!! -
20 Juni 2017 - 17:04
Martine Van Veelen:
Klinkt toch als de hemel op aarde! Heerlijk! Voor de kinderen inderdaad ook een feest met altijd vriendjes en vriendinnetjes in de buurt! -
21 Juni 2017 - 08:35
Johan:
Fijn dat julie goed aangekomen zijn. Geniet van je tijd daar. Groeten, Johan en Jeannette -
22 Juni 2017 - 21:23
Inez:
Hoi, Wat spannend weer. weer een nieuw werelddeel te ontdekken. Geniet van deze tijd van nieuwe dingen ontvangen en gezinstijd. Ben benieuwd wat er nog allemaal gaat volgen. Groetjes -
22 Juni 2017 - 21:56
Mirjam:
Ha Tinka en Eduardo,
Wat een avontuur weer! Herkenbaar, al je bezit in een koffer...Je op een nieuwe plek weer helemaal aanpassen. En oh wat zijn die kinderen flexibel..We kunnen veel van ze leren! Heel veel sterkte en we wensen jullie een hele goede tijd toe daar!
Abraço Junior e Mirjam -
23 Juni 2017 - 08:57
Carla Alderden:
He lieve tink en edu,
Wat goed om dit te lezen.
Er straalt een bepaalde rust vanuit je mail.
Een goede stap samen gemaakt. Met onze Heer!!
Bijzonder!
Heb er alle vertrouwen in!
Heel veel liefs dikke knuffel veel Zegen
Carla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
